Be your own kind of perfect

Όχι, δε χρειάζεται να είσαι τέλειος.
Όχι, μην τρέμεις την τελειότητα.

Κι αυτό γιατί ποιος θα μας πει τί είναι το τέλειο και γιατί εμείς να τον πιστέψουμε?
Στην εποχή που ζούμε μπαίνουμε συνεχώς στην παγίδα να πιστεύουμε όλα αυτά τα οποία μας πλασάρουν ως "τέλεια", ως ιδανικά. Το τέλειο σώμα, το τέλειο πρόσωπο, η ιδανική δουλειά, το μουράτο αυτοκίνητο, το ακριβό στυλ, η τέλεια σχέση. Ζώντας μια ζωή μέσα από το Ιnstagram και το Facebook (ας μη γελιόμαστε), αναλώνουμε συνεχώς τον εαυτό μας και τη σκέψη μας στο πώς θα μοιάσουμε, στο πώς θα φαινόμαστε. Έτσι αντί να δημιουργούμε, να εξελισσόμαστε, να καλλιεργούμε εκείνα τα στοιχεία του εαυτού μας τα οποία μπορούν να καλλιεργηθούν, είτε κλεινόμαστε σπίτι βλέποντας τα insta stories(νέα μάστιγα) όλων εκείνων των "τέλειων" ατόμων είτε βγαίνουμε έξω με την προοπτική να ανεβάσουμε το δικό μας και να καταπλήξουμε τα πλήθη. Μάντεψε λοιπόν ποιος χάνει το χρόνο του.

 Για μένα είναι  κάτι το αυτονόητο πλέον αλλά επειδή ξέρω πολλούς εκεί έξω για τους οποίους δεν είναι θα παραθέσω μια κλισεδιά: "Ο,τι φαίνεται δε σημαίνει ότι είναι".
Με καμία κακία,καμία ζήλια αλλά αν κυνηγάς την τελειότητα κυνηγάς κάτι που πολύ απλά δεν υπάρχει. Γιατί το πιο γοητευτικό χαρακτηριστικό του θαυμαστού μας αυτού κόσμου βεβαίως βεβαίως είναι η ατέλεια, η διαφορετικότητα, αυτή η μικρή ρωγμή που υπάρχει σε καθετί κι η οποία τελικά είναι η πηγή του φωτός και η πραγματική ομορφιά.

Δεν υπάρχει καλούπι στη φύση, η φύση από μόνη της δεν μπαίνει σε καλούπια. Η ματιά του ανθρώπου στη ζωή είναι εκείνη που καθορίζει την τελειότητα για τον καθέναν και αν καταφέρεις να έχεις ματιά η οποία διακρίνει την ομορφιά παντού συγχαρητήρια, βρίσκεσαι καθ οδόν για μία πραγματικά ευτυχισμένη ζωή.

Θέλει πολλή δουλειά και συζήτηση με τον εαυτό για να νιώσεις κομπλέ με εσένα, με το σώμα που σε φιλοξενεί, με το μυαλό, τις δυνατότητες και τις αδυναμίες σου, αλλά αυτό είναι κάτι που δεν το βρίσκεις ούτε στα μαγαζιά, ούτε στα κομμωτήρια, ούτε στην ιδανική δουλειά, ούτε σε κανέναν από τους ανθρώπους που σε περιτρυγυρίζουν. Οι απαντήσεις για εσένα βρίσκονται μόνο μέσα σου. Και μη φοβηθείς να κοιτάξεις εκεί. Ξέρω, ξέρω είναι δύσκολο αλλά η πικρή αλήθεια είναι πως σε σημαντικά σημεία, αποφάσεις, στην επιτυχία, στην αποτυχία, στη δυστυχία και σε πολλές δυστυχώς στιγμές είσαι μόνος σου. Και ναι, συνεχίζω να γίνομαι τρομακτική.

Ας σου πω λοιπόν κάτι καλό...
Είσαι όμορφος, είσαι όμορφη, διαφορετικός και διαφορετική. Μην περιμένεις το φοβερό σου γκόμενo ή γκόμενα να στο πει. Εννοείται πως είσαι διαφορετικός/ ή και έχεις πολλά ωραία και κάποια όχι τόσο ωραία σημεία με βάση πάντα τις κοινωνικές νόρμες. Και δεν πειράζει αν έχεις λίγο πεταχτά αυτιά, ή λίγο περίεργη μύτη (γκούχου γκούχου), αν έχεις κοιλίτσα, ή περιφέρειά. Δεν πειράζει αν είσαι αγόρι και δε σου βγαίνουν αυτά τα πολυπόθητα γένια και αν έχεις κάνει αρχή καράφλας. Και ούτε πειράζει αν δεν πέρασες στις Πανελλήνιες ή αν κόβεσαι συνεχώς στο ίδιο μάθημα, αν σε απέλυσαν ή αν δε βρίσκεις βρε αδερφέ τη γκόμενα ή το γκόμενο που θες. Και δεν πειράζει αν κάνεις "λάθη". Πάντα θα κάνεις φίλε μου, δύσκολα αποφεύγονται.

Αυτοί που έχουν όλα αυτά που εσύ φθονείς δεν έχουν κάτι άλλο το οποίο έχεις εσύ και αυτά που εσένα σου φαίνονται προβλήματα για κάποιον άλλον είναι απλά παιχνιδάκια. Γιατί έτσι είναι η ζωή. Σπαστικό ξέρω, αλλά πολλές φορές η απάντηση σε κάποια πράγματα είναι "Γιατί έτσι". Find your peace που λέγαν κι οι αρχαίοι Έλληνες και όπου να ναι θα σε παρακαλάνε στη δουλειά και θα το χτυπήσεις και το γκομενάκι που ζαχαρώνεις καιρό τώρα.

Τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά. Είσαι αυτός που η φύση σε έκανε να είσαι, οπότε κάτι ήξερε αυτή. Χαλάρωσε, δούλεψε αυτά που έχεις, γίνε το καλύτερο σύμφωνα με τα δικά σου στάνταρ και στόχους, κάνε ό,τι αγαπάς και άστους να μουρμουράνε. Άσε τους "τέλειους" να δείχνονται.

Όπως μια μαγική φωνή μας έχει χαϊδέψει τα αυτιά " Forget your perfect offering.There is a crack in everything, that's how the light gets in."

https://www.youtube.com/watch?v=6wRYjtvIYK0

A.Κ




                                            πηγή:bizarreart





Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η μάστιγα των #goals

Ανεβαίνω, κι αν δε βρω δρόμο?